Η πρώτη μας εκδρομική μέρα στην Αρκαδία ήταν καταπληκτική!
Μετά από ένα πρωινό ξύπνημα πριν ανατείλει ο ήλιος (μπορούμε να το κάνουμε και αυτό!)
συναντηθήκαμε όλοι κοντά στο σχολείο για να επιβιβαστούμε στο πούλμαν. Το κέφι έφτασε στο αποκορύφωμα ήδη με το "καλημέρα" αφού όλοι γίναμε μια μεγάλη παρέα στο δρόμο για το Καστρί.
Κατά τις 10.00 φτάσαμε στο ΚΠΕ Καστρίου και γνωριστήκαμε με τους θαυμάσιους ανθρώπους του οι οποίοι ανέλαβαν να υλοποιήσουν ένα "χορταστικό" περιβαλλοντικό πρόγραμμα.
Πρώτα δυναμώσαμε τους δεσμούς της ομάδας μας και αποκτήσαμε θεωρητικές γνώσεις μέσα στις εγκαταστάσεις του ΚΠΕ μέσω προβολής παρουσίασης για τα "Μυστικά του Ποταμού", όπως είναι και ο τίτλος του Προγράμματος.
Έπειτα ήρθε η ώρα της αλήθειας: Φορέσαμε τις γαλότσες μας και εξορμήσαμε στην αρκαδική φύση, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Καστρί, στον ποταμό Τάνο!
Στην αρχή συμμετείχαμε σε ένα βιωματικό παιχνίδι για να αντιληφθούμε την έννοια της βιοσυσσώρευσης.
Στη συνέχεια γνωρίσαμε αρκετά από τα φυτά της παραποτάμιας περιοχής.
Ακολούθως περάσαμε στο κυρίως πιάτο:
Διασχίσαμε το πανέμορφο ποτάμι
...με προσεκτικά βήματα
...και στυλ,
γνωρίσαμε τους ήχους του με τη βοήθεια των αισθήσεων,
μελετήσαμε βιοδείκτες
και δημιουργήσαμε πρόχειρες κατασκευές αξιοποίησης των υδάτινων πόρων με τη βοήθεια φυσικών υλικών και με βάση τις θεωρητικές γνώσεις που είχαμε αποκομίσει στο ΚΠΕ.
Το τέλος της πολύωρης μελέτης πεδίου ήρθε κατά τις 14.30 και, παρότι η ώρα ήταν περασμένη, όλοι μας παρακαλούσαμε για περισσότερη ώρα στο ποτάμι.
Όμως η πείνα μας...δεν δεχόταν αντιρρήσεις και έτσι, αφού χαιρετήσαμε και ευχαριστήσαμε τους εκπληκτικούς καθηγητές του ΚΠΕ Καστρίου, κατευθυνθήκαμε στο κοντινό Δασικό Χωριό στα Άνω Δολιανά για φαγητό και εγκατάσταση στα κουκλόσπιτα.
Το Χωριό μας μάγεψε με το...κουκλίστικο ύφος του και το ερωτευτήκαμε αμέσως.
Το φαγητό μάς χόρτασε και με το παραπάνω σε σημείο που σκάσαμε και δεν αντέχαμε άλλο!
Έτσι λοιπόν για το απόγευμα απολαύσαμε την ηρεμία της φύσης, περάσαμε όμορφα στα σπιτάκια ή στα τοπικά γήπεδα μέχρι που βράδιασε!
Εκεί μας περίμενε άλλη μια έκπληξη: νυχτερινός περίπατος κάτω από τον έναστρο ουρανό της Αρκαδίας για να διαπιστώσουμε πόσο μικρή είναι η φωτορρύπανση και η ηχορύπανση στην ελληνική επαρχία. Η εμπειριά περιγράφεται μόνο μια λέξη: μοναδική!
Μετά από την πεζοπορία μας επιστρέψαμε στα αγαπημένα μας (κιόλας) κουκλόσπιτα και διασκεδάσαμε ως το πρωί με παιχνίδια, καλή παρέα και ακόμη περισσότερο φαγητό.
Μετά από ένα πρωινό ξύπνημα πριν ανατείλει ο ήλιος (μπορούμε να το κάνουμε και αυτό!)
συναντηθήκαμε όλοι κοντά στο σχολείο για να επιβιβαστούμε στο πούλμαν. Το κέφι έφτασε στο αποκορύφωμα ήδη με το "καλημέρα" αφού όλοι γίναμε μια μεγάλη παρέα στο δρόμο για το Καστρί.
Κατά τις 10.00 φτάσαμε στο ΚΠΕ Καστρίου και γνωριστήκαμε με τους θαυμάσιους ανθρώπους του οι οποίοι ανέλαβαν να υλοποιήσουν ένα "χορταστικό" περιβαλλοντικό πρόγραμμα.
Πρώτα δυναμώσαμε τους δεσμούς της ομάδας μας και αποκτήσαμε θεωρητικές γνώσεις μέσα στις εγκαταστάσεις του ΚΠΕ μέσω προβολής παρουσίασης για τα "Μυστικά του Ποταμού", όπως είναι και ο τίτλος του Προγράμματος.
Έπειτα ήρθε η ώρα της αλήθειας: Φορέσαμε τις γαλότσες μας και εξορμήσαμε στην αρκαδική φύση, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Καστρί, στον ποταμό Τάνο!
Στην αρχή συμμετείχαμε σε ένα βιωματικό παιχνίδι για να αντιληφθούμε την έννοια της βιοσυσσώρευσης.
Στη συνέχεια γνωρίσαμε αρκετά από τα φυτά της παραποτάμιας περιοχής.
Ακολούθως περάσαμε στο κυρίως πιάτο:
Διασχίσαμε το πανέμορφο ποτάμι
...με προσεκτικά βήματα
...και στυλ,
γνωρίσαμε τους ήχους του με τη βοήθεια των αισθήσεων,
μελετήσαμε βιοδείκτες
και δημιουργήσαμε πρόχειρες κατασκευές αξιοποίησης των υδάτινων πόρων με τη βοήθεια φυσικών υλικών και με βάση τις θεωρητικές γνώσεις που είχαμε αποκομίσει στο ΚΠΕ.
Το τέλος της πολύωρης μελέτης πεδίου ήρθε κατά τις 14.30 και, παρότι η ώρα ήταν περασμένη, όλοι μας παρακαλούσαμε για περισσότερη ώρα στο ποτάμι.
Όμως η πείνα μας...δεν δεχόταν αντιρρήσεις και έτσι, αφού χαιρετήσαμε και ευχαριστήσαμε τους εκπληκτικούς καθηγητές του ΚΠΕ Καστρίου, κατευθυνθήκαμε στο κοντινό Δασικό Χωριό στα Άνω Δολιανά για φαγητό και εγκατάσταση στα κουκλόσπιτα.
Το Χωριό μας μάγεψε με το...κουκλίστικο ύφος του και το ερωτευτήκαμε αμέσως.
Το φαγητό μάς χόρτασε και με το παραπάνω σε σημείο που σκάσαμε και δεν αντέχαμε άλλο!
Έτσι λοιπόν για το απόγευμα απολαύσαμε την ηρεμία της φύσης, περάσαμε όμορφα στα σπιτάκια ή στα τοπικά γήπεδα μέχρι που βράδιασε!
Εκεί μας περίμενε άλλη μια έκπληξη: νυχτερινός περίπατος κάτω από τον έναστρο ουρανό της Αρκαδίας για να διαπιστώσουμε πόσο μικρή είναι η φωτορρύπανση και η ηχορύπανση στην ελληνική επαρχία. Η εμπειριά περιγράφεται μόνο μια λέξη: μοναδική!
Μετά από την πεζοπορία μας επιστρέψαμε στα αγαπημένα μας (κιόλας) κουκλόσπιτα και διασκεδάσαμε ως το πρωί με παιχνίδια, καλή παρέα και ακόμη περισσότερο φαγητό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου